Meram

1-24 مَرام: کلمه مَرام که از نظر لغوی به معنی خواسته، هدف، غایه و مقصد آمده است، در قونیه به یکی از سه شهرستان مرکزی آن اطلاق می‌شود. در حالیکه و ضرب‌المثل‌ها "چیزی از دست مرام رها نمی‌شود" ذکر شده از طرف دیگر در جملات قصار "فهماندن مرام، مرام نمودن" آمده است که اینها نیز به معنای "فهماندن خواسته، فهماندن مشکلات، همت کردن، قصد انجام کار" می‌باشند. اولیای چلبی در سیاحتنامه خود، در بین جاهایی که گشته و دیده است وقتی سخن از باغ و بوستان به میان آمده، برای وصف این باغ و بوستانها از عبارت باغ مرام استفاده نموده است. حتی چنین بیان نموده است که اینجا مانند مرام قونیه هستند. "تفرجگاه باروتخانه شهر پَرچَوی، باغ سوداک کریمیه، بیش از یکصدوهفتادوپنج باغ و گلستان استانبول، باغ شاه‌جهان تبریز در کنار تفرجگاه مرام قونیه در حد یک چمنزار هم نیست."تاریخ شهر قونیه و مرام به موازات هم می‌باشند. در دوره‌های مختلف تاریخ قونیه توسط هیتیت‌ها، فریگ‌ها، لیدیاها و پرس‌ها اداره شده است. قونیه که توسط اسکندر کبیر و رومی‌ها اشغال شده‌بود، پایتخت سلجوقی‌ها شد. بعدها پس از کارامان‌اوغوللاری، دولت عثمانی بر قونیه حاکم شد. شهرستان مرام، با کسب عنوان کلان شهر توسط قونیه و بر اساس قانون مصوب T.B.M.M. در 26/06/1987، تاسیس شد. شهرستان مرام پس از پایان دادن فعالیت‌های تاسیس در 8 اوت 1988 آغاز به خدمت نمود. شهرستان مرام از نظر موقعیت در جنوب و جنوب غربی قونیه قرار دارد. این شهرستان از شمال با سلجوکلو، از جنوب با چومرا و آک‌اُرَن و بُزکر، از غرب با بِی‌شهیر و سیدی‌شهیر، از شرق با کاراتای احاطه شده است. در شمال و غرب این شهرستان کوهها و تپّه‌ها و در جنوب آن یک دشت باز و گسترده وجود دارد. آب آبیاری این شهرستان از سد آلتین‌آپا تامین می‌شود. باغهای مرام: محل گشت و گذاری است که در 8 کیلومتری مرکز شهر قونیه و در کنار رودخانه مرام قرار داشته و موضوع بسیاری از ترانه‌ها شده است. نمازخانه و حمام حاص‌بِی‌اوغلو، دارالحفاظ و تربت طاووس‌بابا متعلق به دوره سلجوقی و در مرام واقع شده‌اند. خان کیزیل‌ویران: خانی است با بخش‌های زمستانی و تابستانی که بر سر راه قونیه-بِی‌شهیر واقع شده و از مرکز شهر 44 کیلومتر فاصله دارد. با واقع شدن رود چاییرباغی، چشمه دوتلو‌کری و اردو، حاتیپ، روستاهای گُک‌یورت (گیلیسترا) در مرکز شهرستان مرام و آب و هوا و زیباییهای طبیعی آن، یکی از مکانهای توریستی مورد توجه توریست‌های داخلی و خارجی است. جنگل یَمین: جنگل یَمین که به سبب فعالیت‌های درختکاری انجام شده در دوره جمهوریت بر روی تپه‌ای که مقبره طاووس بابا قرار دارد به وجود آمده است، دارای مکان‌های مخصوص برای پیک‌نیک و دو بنای استراحتگاه است. موزه باستان‌شناسی: موزه باستانشانسی که در سال 1962 باز شد، آثاری از دوران نوسنگی، مفرغ، هیتیت، فریگ، گرِک، روم و بیزانس را به نمایش گذاشته است. در موزه باستانشانسی که در کنار مسجد صاحب‌بابا قرار گرفته است، آثار یافت شده در حفاری‌های چاتال‌هویوک، جان‌حاسان، ارباعاسیزما، کاراهویوک و تپه علاءالدین موجود است. موزه آتاتورک: خانه‌ای که آتاتورک در طی مسافرتش به قونیه در آن اقامت کرده بود در سال 1928 به مصطفی کمال آتاتورک هدیه شد. در این خانه که در سال 1964 تبدیل به موزه شد، لباس، اشیاء شخصی، عکس و برگه‌هی مربوط و متعلق به آتاتورک به نمایش گذاشته شده‌است. موزه مدرسه سیرچالی: در محله قاضی‌عالم‌شاه واقع شده است. نمونه زیبایی از مدارس دارای حیاط است. در سال 1242 توسط بدرالدین موسلیک و برای آموزش فقه بنا شده‌بود.